1.1 Ορισμός της επιχειρηματικότητας

Ο όρος επιχειρηματικότητα εκφράζει τη διαδικασία κατά την οποία κάποιος επιδιώκει να αξιοποιήσει ευκαιρίες που παρουσιάζονται με γνώμονα τους πόρους που έχει στη διάθεση του. Η διεθνής του έκφραση με τον όρο entrepreneurship πηγάζει από το entrepreneur και αυτός με τη σειρά του από τα γαλλικά entre και prendre που σημαίνουν μπαίνω ή/και μεταξύ και παίρνω αντίστοιχα. Ο όρος entrepreneur σημαίνει «αυτός που παίρνει το ρίσκο μεταξύ πωλητών και αγοραστών» ή «αυτός που αναλαμβάνει να ξεκινήσει μια νέα επιχείρηση». Αυτό σημαίνει και η λέξη  entreprendre, αναλαμβάνω. 

Η πρώτη χρήση του όρου εμφανίστηκε στην μεσαιωνική Ευρώπη ενώ απέκτησε την έννοια που έχει σήμερα τον 17ο αιώνα. Σημαντική συμβολή στον ορισμό της έννοιας entrepreneur είχε ο Richard Cantillon [1] και αργότερα ο Adam Smith [2].  

Τα όρια της επιχειρηματικότητας είναι απατηλά μιας και τα όρια του συγκεκριμένου τομέα δεν είναι δεδομένα και προκαθορισμένα καθώς η έννοια της επιχειρηματικότητας περιλαμβάνει τομείς της οικονομικής επιστήμης [3], της κοινωνιολογίας [4], της ανθρωπολογίας [5], της ψυχολογίας [6], της πολιτικής επιστήμης [7] και των τεχνών [8] σύμφωνα με τη  βιβλιογραφία  [9]. 

Κατά τον Joseph Schumpeter [10] η επιχειρηματικότητα αποτελεί διακριτή λειτουργία στα πλαίσια μιας επιχείρησης με σκοπό την καινοτομία. Μάλιστα, διακρίνει τον επιχειρηματία (entrepreneur) σε αυτόν που αναλαμβάνει τον κίνδυνο και όχι τον κεφαλαιούχο (venture capitalist). 

Τη προϋπόθεση αυτή της ανάληψης ρίσκου περιγράφουν οι Frank Knight [13] και Peter Drucker [14] στις εργασίες τους, εξειδικεύοντας την σε μορφές αβεβαιότητας. Ο Knight αναγνωρίζει τρία είδη αβεβαιότητας: 

 

 Νεότεροι αναλυτές της προσέδωσαν περαιτέρω ερμηνείες, όπως:

-          ως τη δημιουργία νέων οργανισμών [15] συμπεριλαμβανομένων των συντελεστών:

o       ομάδα διαχείρισης

o       διαδικασίες δημιουργίας επιχείρησης

o       οργανισμούς επιχείρησης

o       επιχειρηματικό περιβάλλονa

-          ως την αναζήτηση ευκαιριών [16]

-          ως ένα επιστημονικό πεδίο που επιδιώκει να κατανοήσει πως ανακαλύπτονται οι ευκαιρίες δημιουργίας μελλοντικών αγαθών και υπηρεσιών, πως δημιουργούνται, πως αξιοποιούνται, από ποιον, και με ποιες συνέπειες [17]

-          ως άτομα και ομάδες ατόμων που αναζητούν και οικονομικές ευκαιρίες [9]

Οι VanderWerf και Brush [19], δημιούργησαν ένα πιο ομαδοποιημένο ορισμό της επιχειρηματικότητας, από 25 βιβλιογραφικούς ορισμούς της. Κατέληξαν ότι ορίζεται ως μια επιχειρηματική δραστηριότητα στην οποία ενυπάρχουν οι ακόλουθες συμπεριφορές:

-          Δημιουργία: αναφέρεται στην ίδρυση μιας νέας επιχείρησης. 

-          Γενικό Μάνατζμεντ: αναφέρεται στον τρόπο διοίκησης και/ή διαχείρισης. 

-          Καινοτομία: αναφέρεται στην εμπορική εκμετάλλευση ενός νέου προϊόντος/διαδικασίας/αγοράς/πρώτης ύλης/οργανισμού. 

-          Ανάληψη κινδύνου: αφορά στο ρίσκο από πιθανές απώλειες ή αποτυχία του εγχειρήματος. 

-          Πρόθεση απόδοσης: αναφέρεται στην πρόθεση να επιτυγχάνουμε αξιοσημείωτες αποδόσεις