ΑΣΚΗΣΗ 2
Περίπτωση Μελέτης 2: Πώς να κλείσετε την Επιχείρησή σας, που με τόσο κόπο δημιουργήσατε!
Ο Μύθος του Ξενίου Διός
Μου συνέβη και αυτό, πέρυσι, σε τουριστική περιοχή της Πελοποννήσου. Είδα έναν ωραιότατο, εξωτερικά, καινούργιο ξενώνα και μπήκα για να τον περιεργαστώ. Σημειώστε πως, όταν επισκέπτομαι ξενώνες και ξενοδοχεία, είμαι και «μασκαρεμένος» ανάλογα, αξύριστος και με ύφος μισοκακόμοιρο. Στην υποδοχή καθόταν σε ένα τραπέζι κάποιος καλός κυριούλης, που φαινόταν να είναι του ξενοδοχείου. Καλημέρισα και τον ρώτησα αν μπορούσα να δω κανένα δωμάτιο.
«Περιμένετε μισό λεπτό να φωνάξω τη διευθύντρια».
Περίμενα, τελικά, οκτώ λεπτά, να έρθει η κυρία διευθύντρια, και δεν θα ασχοληθώ τόσο με την ενδυματολογική αισθητική της, που ήταν απίστευτη κι εξόχως αταίριαστη, με την θέση της. Θα ασχοληθώ όμως με τους τρόπους της.
Η μεσήλικη κυρία, λοιπόν με τα μπικουτί, το ελαφρύ μίνι και όλα τα χρώματα της ίριδας στάθηκε απέναντί μου βλοσυρή και με τα χέρια στη μέση σαν αρχαία στάμνα.
«Ορίστε, τι θέλετε;» με ρώτησε.
Μια καλημέρα κι ένα χαμόγελο, σκέφτηκα να της πω, αλλά αντ΄αυτού, χαμογελαστά και ταπεινά, της απάντησα:
«Θα ήθελα αν γίνετε, να δω κανένα δίκλινο δωμάτιο».
«Γιατί να το δείτε; Τι να το κάνετε;»
Μου ήρθαν πολλές ατάκες στο νου, αλλά συνέχισα απτόητος.
«Ξέρετε επειδή μου άρεσε πολύ το ξενοδοχείο σας, σκέφτομαι να πάρω την γυναίκα μου και να έρθω για Σαββατοκύριακο».
«Εντάξει, τότε να σας δώσω ένα φυλλάδιο να το δείτε»(!).
«Μα, ξέρετε, μια και είμαι εδώ, θα ήθελα να πάρω την αίσθηση του χώρου».
«Μα τι λέτε, κύριε μου; Δεν μπορώ να δείχνω δωμάτια μου σε όποιον έρχεται».
Χαιρέτησα όσο πιο ευγενικά μπορούσα αυτήν την «ιδανική και ανάξια...» επαγγελματία, κι όπου φύγει- φύγει! Θεώρησα πως δεν είχε κανένα νόημα το να πω ποιος είμαι.
Το ατυχές για το τουρισμό της χώρας είναι πως η παραπάνω κυρία δεν είναι μια δυστυχής εξαίρεση. Στα τουριστικά επαγγέλματα υπάρχουν άνθρωποι που είναι είτε παντελώς άσχετοι είτε ημιμαθείς. Είναι τρομερό να αναλογιστεί κανείς ότι, στη χώρα του Ξενίου Διός, οι αφιλόξενοι είναι μια «μερίδα» επαγγελματιών του κλάδου, κι αυτό επειδή, είναι αδαείς. Τις ευθύνες, όμως, δεν πρέπει να τις επιρρίψουν στο Ξένιο Δία, αλλά στον ΕΟΤ, που τον έχει αντικαταστήσει και δίνει τις άδειες αφειδώς στον κάθε άσχετο.
Και αυτό το πληρώνουμε όλοι πολύ ακριβά.
Από την Εφημερίδα «Καθημερινή» (23 Απριλίου 2011, Ν. Κιούσης)