Πράξεις Τακτοποίησης Οικοπέδων

4. Άρθρο 3 του Ν.690/1948

4.2. Επίκοινες ιδιοκτησίες

2. Αναγκαστική συνένωση μη αρτίων ιδιοκτησιών οικοπέδων σε άρτιο. Στην περίπτωση λοιπόν μη αρτίων οικοπέδων, μπορούν να δημιουργηθούν επίκοινες ιδιοκτησίες (με εμβαδόν ίσο με αυτό που ισχύει για την κατά κανόνα αρτιότητα στην περιοχή) οι οποίες στη συνέχεια μπορούν να τακτοποιηθούν με ανταλλαγές με τα όμορά τους οικόπεδα. Η επίκοινη ιδιοκτησία ανήκει εξ αδιαιρέτου στους επιμέρους ιδιοκτήτες κατά ποσοστό ανάλογο του εμβαδού της αρχικής ιδιοκτησίας με την οποία αυτοί συμμετέχουν στη συνένωση. Η δημιουργία επίκοινης ιδιοκτησίας προτιμάται έναντι της προσκύρωσης, ως λιγότερο επαχθές μέτρο, οπότε και ο αποκλεισμός της συνένωσης πρέπει να αιτιολογείται επαρκώς στο λεκτικό της πράξης (βλ. παρ.2, άρ.3, Ν.690/1948). Συνένωση μη αρτίων οικοπέδων σε ένα κατά παρέκκλιση άρτιο δεν επιτρέπεται παρά μόνο εφόσον αυτά έχουν καταστεί μη άρτια κατόπιν τροποποίησης ρυμοτομίας (βλ. την με αριθμό 566/75 γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους η οποία έγινε αποδεκτή με την με αρ. πρωτ. Ε.30195/75 απόφαση του Υπουργείου Χ.Ο.Π., την με αριθμό 902/74 γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους και το με αρ. πρωτ. οικ.17878/3688/7-3-84 έγγραφο του Υπουργείου Χ.Ο.Π.).